ΛΟΒ

Έτσι είναι αυτά.

Τα από πού μου‘ρθαν

αυτά τα εκτροχιασμένα

τα γαμιστερά

τα σε θέλω πολύ

αυτά τα ιερά και άθλια

τα τέρατα

τα μα τον Θεό

τα μου λείπεις

τα μου έλειψες

αυτά τα φρικτά

τα ιερά.

Έτσι είναι αυτά.

Μικρής διαρκείας

αυτά τα δεν μπορώ άλλο.

Έτσι είναι.

Αστρικά τσακμάκια.

Γλυκαίνουν άγρια.

Καίνε στο κορμί.

Καίνε πολύ

και γαμούν.

Γαμούν και δέρνουν.

Αυτά τα αυτόχειρα

γαμούν και δέρνουν

τα πανάθεμά τα.

Έτσι είναι αυτά.

Αυτά τα δεν πρόκειται ξανά.

Αυτά.

Αυτά τα γαμημένα.

Καταλήγουν μυστικά χειμωνιάτικης μοναξιάς.

Καταλήγουν ατομικά.

Καταλήγουν μόνα.

Καταλήγουν.

Αθάνατα στη μνήμη αυτά τα πεθαμένα.

Έτσι είναι αυτά.

Και πονούν.

Και είναι ό,τι δεν πρόφτασε να γίνει.

Άγουρα

αυτά που πόθησες πολύ ένα κάποτε.

Αυτά είναι.

Αυτά που δεν θα πάρεις ποτέ απάντηση για αυτά.

Έτσι είναι αυτά.

Καλοκαιρινά

όπως η ζέστη της πέτρας που ένιωσες στη ράχη σου μήνα Ιούλιο.

Αλήθεια ήταν.

Ναι αυτά.

Αυτά τα ασφαλώς και δεν πρέπει.

Αυτά.

Αλήθεια ήταν.

Αυτά τα αρμονικά αταίριαστα.

Τα άχ.

Στη μνήμη πληγή αιωνόβια.

Έτσι είναι αυτά.

Τα οριακά ακραία.

Φυλάσσονται στην πιο ωραία εποχή του χρόνου

αυτά τα καλοκαιρινά.

Φυλάσσονται στο μέσα και στο για πάντα του κορμιού.

Έτσι είναι αυτά.

*