ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΦΙ ΚΑΙ ΡΟ

Φρίκη

Φρικιό

φρίκουλο

Φρικαλέος

Φρύδια

Φρούτο

Φρι

Φραπές

Φρούριο

Φράουλα

Φράση

Φρεγάτα

Φράγμα

Φρενίτιδα

Φρου φρου

Φρέσκο

Φριτέζα

Φράπα

Φροντίζω

Φραγκοσυριανή

Φράγκα

φραγκοδίφραγκα

*

Το φρικιό στο δώμα της απέναντι πολυκατοικίας

αφού έβγαλε τα φραγκοδίφραγκα απ΄ την τσέπη

κρέμασε το μαύρο πέτσινο στο μπαλκόνι να αεριστεί

μετά απ’ το ξενύχτι

κι αφού έφτιαξε φραπέ

φούμαρε δυο τζούρες

με ανοιχτό το φως της κουζίνας

ενώ είχε ήλιο έξω

που έκαιγε ήδη τις λευκές ηλεκτρικές συσκευές

πάνω στον μαρμάρινο πάγκο

κι αυτές γίνονταν παγωτό βανίλια

που έλιωναν αργά μες τον νεροχύτη 

και το τρανζιστοράκι έπαιζε την Φραγκοσυριανή

ένα πρωινό μιας μέρας του Φλεβάρη 

απ΄αυτές τις σχεδόν αδιάφορες 

που και να τις χαραμίσεις 

δεν πειράζει.

Στον από κάτω όροφο 

φρου φρου κι αρώματα.

Μια κοπέλα εν ονόματι Φρειδερίκη

φράκαρε στην κάσα μιας φρικαλέας σκέψης.

Όχι επειδή ήταν χοντρή

αλλά επειδή αποφάσισε πως το πολύ φρι δεν της ταιριάζει

κι από εδώ και πέρα θα πίνει μόνο φρέσκο γάλα.

Έτσι είπε στον εαυτό της

καθώς άνοιγε την πόρτα του ψυγείου.

Φρίττουμε μες τα διαμερίσματα των αλλεπάλληλων κόσμων μας

και η φριτέζα τηγανίζει σκέψεις που θα σερβιριστούν σε λίγο στο πιάτο

δίπλα από ένα τηγανιτό αυγό του οποίου ο κρόκος γλίτωσε 

και γυαλίζει ολόκληρος και συμπαγής κάτω από λάμπα φθορίου.

Και εσύ 

βάζεις το κεφάλι από πάνω

και βλέπεις την αντανάκλαση σου στο κίτρινο

κάνοντας γκριμάτσες που δεν έχεις ξανακάνει.

Καθρέφτη καθρεφτάκι μου

ποιος έκανε το αυγό και ποιος την κότα;

Η φρίκη φράζει τις αρτηρίες

Και αυξάνει τα τριγλυκερίδια.

Παρ’ όλα αυτά οι φραουλιές συνεχίζουν να ανθίζουν τον χειμώνα

κι ας μην είναι άγριες

σαν αυτές του Μπέργκμαν.

Κι ας μην ματώνουν κάθε δευτερόλεπτο 

που μάνα και κόρη σπαράζουν σε μια κρεβατοκάμαρα

μέσα σε ομιχλώδες τοπίο.

Παγωτό φράουλα μέσα σε μπολ γυάλινο

απ΄αυτά τα εγχάρακτα της γιαγιάς.

Κάτι μεταξύ σορμπέ και χρωστικών.

Το δεύτερο δεν θες να το πιστέψεις.

Θες απλά να γλύφεις με μάτια κλειστά

χωρίς να σκέφτεσαι.

Μια φορά χωρίς να σκέφτεσαι.

Όπως θα το’ κανες μικρός

κι ας μην το’ κανες μικρός.

Θες να το κάνεις τώρα.

Να γλύφεις χωρίς να σκέφτεσαι.

Στοματικός έρωτας

μες το γυάλινο το μπολ

το εγχάρακτο

αυτό της γιαγιάς

που ξέμεινε στο ντουλάπι με τα πιατικά.

Φράση φράση

γεμίζει το μπουκάλι.

Φρύδια έντονα

σε μάπα φράπα.

Κοιτιέσαι.

Κοιτάς.

Η ιστορία ενός μύθου που φέρνει κατά μέτωπο ιστορικές περσόνες.

Φρίξος

Φραντζέλικο

Φρουι ζελέ Γιώτης

-Οι διαφημίσεις στην παιδική σου ηλικία

σε έχουν στιγματίσει περισσότερο απ΄όσο νομίζεις

περισσότερο κι απ΄ τα καλώς εννοούμενα παραμύθια

που ξεκινούσαν με το

Μια φορά κι έναν καιρό

και τελείωναν με το

Κι αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα-

Πίστεψέ το.

Πίστεψέ με.

Όλοι μας είμαστε φρούτα μιας καυλωμένης Εύας

στον κήπο που πρωτοέπαιξες.

Αυτόν που θυμάσαι σαν όαση

είτε ήταν ο κήπος του πατρικού σου

είτε όχι.

Το φίδι κροταλίζει πάντα στις μυστικές γωνιές 

κι ας μην το θες.

Έτσι γίνεται.

Προπατορικό αμάρτημα η στιγμή που έρχεσαι στον κόσμο αυτό

τον αλληλοσυγκρουόμενο

τον πολύχρωμο

τον πολυμορφικό

τον ανεξήγητα αντιφατικό.

Και η φρεγάτα σου

φρενίτιδα που φροντίζεις θες δε θες.

Παραμένει το κουπί που τραβάς

την στιγμή που σηκώνεσαι 

για να πας να πλύνεις τα δόντια σου

μέχρι τη στιγμή

που πηγαίνεις να πλύνεις ξανά τα δόντια σου

για καληνύχτα.

Καληνύχτα

Ο ήλιος δύει πάντα τελευταίος

στα δώματα των φρικαλέων

των φρίκουλων

των φρικιαστικών φρικασέ.

Καληνύχτα

*