Η ΑΠΙΘΑΝΗ ΣΥΜΠΤΩΣΗ

Μικρό αγόρι

κάθε φορά που σε βλέπω 

κάνω υποθέσεις που συγκεντρώνονται

στον βράχο του ομφαλού μου

στην αρχή του κόσμου

που με γέννησε

Μικρό κορίτσι

κάθε φορά που σε βλέπω

τρέχεις μόνο 

κυνηγώντας μεγάλα ψάρια 

τα απογεύματα στις λεωφόρους 

με φρένα που αμφιβάλλουν

με μυαλά που δεν σταματούν στα κόκκινα

κι έτσι το γόνατο ραγίζει

Μακάρι να υπήρχαν 

ακτινογραφίες για τα συναισθήματα

να μαθαίναμε τί πάει λάθος

να μαθαίναμε πού βρίσκεται η ασυνέχεια

στην κνήμη της επιθυμίας

Ανάμεσα σε αγριόχορτα και σε γυαλιστερά μυρμήγκια

προσπαθώ να πω την αλήθεια

προσπαθώ να σταθώ όρθια 

μπροστά σε έναν ήλιο που δεν αποφασίζει 

βγάζω πόρισμα στο τίποτα

Από ένα ακρωτήρι πιανόμαστε με τρόμο 

μη και χαθούμε σε κάποιο έλεος θεϊκό

Το μόνο που θέλω είναι

να γίνω μια ακρίδα

πάνω σε τεχνητό χορτάρι

να κάνω έρωτα ανάμεσα σε λουλούδια 

που δεν πρόκειται ποτέ να πεθάνουν

να μπορέσω να σου δώσω την υπόσχεση

πως δεν θα σε καταβροχθίσω μετά

κι ο αλαλαγμός μας

που θα βγεί

μέσα απ’ το κορμί μου 

και μέσα απ΄το δικό σου

να είναι τραγούδι αγάπης

Δεν φτάνω πότε στο πάνω ράφι

κι ας είμαι στις μύτες

η πίστη είναι κυμαινόμενη

και τα εμπόδια ίσως απαραίτητα

για να μπορούμε ακόμα να παθαίνουμε ηλεκτροπληξία

όταν θα ψελλίζουμε τις μεγάλες λέξεις

Σε ρωτάω σημαίνει σε λατρεύω την ίδια στιγμή

με ρωτάς σημαίνει με λατρεύεις την ίδια στιγμή

Όταν οι ερωτήσεις πάψουν να υπάρχουν

σε ποιά ζωή αναφερόμαστε;

*